Psalms 109

PSALM 109

The LORD Judges the Sinner

εις το τέλος ψαλμός τω Δαυίδ

1ο θεός την αίνεσίν μου μη παρασιωπήσης 2ότι στόμα αμαρτωλού και στόμα δολίου επ΄ εμέ ηνοίχθη ελάλησαν κατ΄ εμού γλώσση δολία 3και λόγοις μίσους εκύκλωσάν με και επολέμησάν με δωρεάν 4αντί του αγαπάν με ενδιέβαλλόν με εγώ δε προσηυχόμην 5και έθεντο κατ΄ εμού κακά αντί αγαθών και μίσος αντί της αγαπήσεώς μου 6κατάστησον επ΄ αυτόν αμαρτωλόν και διάβολος στήτω εκ δεξιών αυτού 7εν τω κρίνεσθαι αυτόν εξέλθοι καταδεδικασμένος και η προσευχή αυτού γενέσθω εις αμαρτίαν 8γενηθήτωσαν αι ημέραι αυτού ολίγαι και την επισκοπήν αυτού λάβοι έτερος 9γενηθήτωσαν οι υιοί αυτού ορφανοί και η γυνή αυτού χήρα 10σαλευόμενοι μεταναστήτωσαν οι υιοί αυτού και επαιτησάτωσαν εκβληθήτωσαν εκ των οικοπέδων αυτών 11εξερευνησάτω δανειστής πάντα όσα υπάρχει αυτώ και διαρπασάτωσαν αλλότριοι τους πόνους αυτού 12μη υπαρξάτω αυτώ αντιλήπτωρ μηδέ γενηθήτω οικτίρμων τοις ορφανοίς αυτού 13γενηθήτω τα τέκνα αυτού εις εξολόθρευσιν εν γενεά μία εξαλειφθείη το όνομα αυτού 14αναμνησθείη η ανομία των πατέρων αυτού έναντι κυρίου και η αμαρτία της μητρός αυτού μη εξαλειφθείη 15γενηθήτωσαν εναντίον κυρίου διαπαντός και εξολοθρευθείη εκ γης το μνημόσυνον αυτών 16ανθ΄ ων ουκ εμνήσθη ποιήσαι έλεος και κατεδίωξεν άνθρωπον πένητα και πτωχόν και κατανενυγμένον τη καρδία του θανατώσαι 17και ηγάπησε κατάραν και ήξει αυτώ και ουκ ηθέλησεν ευλογίαν και μακρυνθήσεται απ΄ αυτού 18και ενεδύσατο κατάραν ως ιμάτιον και εισήλθεν ωσεί ύδωρ εις τα έγκατα αυτού και ωσεί έλαιον εν τοις οστέοις αυτού 19γενηθήτω αυτώ ως ιμάτιον ο περιβάλλεται και ωσεί ζώνη ην διαπαντός περιζώννυται 20τούτο το έργον των ενδιαβαλλόντων με παρά κυρίου και των λαλούντων πονηρά κατά της ψυχής μου 21και συ κύριε κύριε ποίησον μετ΄ εμού ένεκεν του ονόματός σου ότι χρηστόν το έλεός σου 22ρύσαί με ότι πτωχός και πένης ειμί εγώ και η καρδία μου τετάρακται εντός μου 23ωσεί σκιά εν τω εκκλίναι αυτήν αντανηρέθην εξετινάχθην ωσεί ακρίδες 24το γόνατά μου ησθένησαν από νηστείας και η σαρξ μου ηλλοιώθη δι΄ έλαιον 25καγώ εγενήθην όνειδος αυτοίς είδοσάν με εσάλευσαν κεφαλάς αυτών 26βοήθησόν μοι κύριε ο θεός μου και σώσόν με κατά το έλεός σου 27και γνώτωσαν ότι η χειρ σου αύτη και συ κύριε εποίησας αυτήν 28καταράσονται αυτοί και συ ευλογήσεις οι επανιστάμενοί μοι αισχυνθήτωσαν ο δε δούλός σου ευφρανθήσεται 29ενδυσάσθωσαν οι ενδιαβάλλοντές με εντροπήν και περιβαλέσθωσαν ως διπλοϊδα αισχύνην αυτών 30εξομολογήσομαι τω κυρίω σφόδρα εν τω στόματί μου και εν μέσω πολλών αινέσω αυτόν 31ότι παρέστη εκ δεξιών πένητος του σώσαι εκ των καταδιωκόντων την ψυχήν μου